ATB route circuit Zandvoort
2012-2013-2014
Update 2017. Nu vier jaar later is er eindelijk een aanvraag gedaan voor een goed hek langs de grens van het Nationaal Park Kennemerland-zuid. Zoals het er nu uitziet zal dat hek eind 2017 gerealiseerd worden. een lang gekoesterde wens van PWN komt dan in vervulling, de Mountainbikers zullen dan nog steeds van hun tracé gebruik kunnen maken maar het wordt dan niet meer mogelijk zomaar de duinen van het Nationaal Park in te fietsen.
Wat eraan vooraf ging.
Een professioneel aangelegde mountainbike route nabij circuit Zandvoort is de reden dat Natuurbelang begin 2013 een handhavingsverzoek doet bij de provincie Noord-Holland.
We kijken uit over de duinen die zich kilometers ver uitstrekken. Het is koud, de wind waait hard. We zijn hier om te kijken naar een nieuw aangelegde ATB route. Het is zonder meer een route die door prachtig gebied voert. We begrijpen wel dat ATB ‘ers hier graag komen maar hun ideaal staat op gespannen voet met de natuurbescherming hier.
Onze rol.
We begrijpen de behoefte. Maar waar in natuurgebieden fietspaden, ruiterpaden of ATB routes worden aangelegd is een vergunning nodig. We verwachten dat de provincie de wetten respecteert en die vergunning ook vraagt. Zo niet dan vragen wij die, zo nodig in een juridische procedure. De strenge natuurbeschermingswetten zijn er tenslotte niet voor niets en alles op zijn beloop laten leidt binnen enkele jaren tot groot verlies van natuur.
Ingegraven kunststof mat t.b.v. ATB route.
Professioneel.
Het is een route die gedeeltelijk langs het circuit loopt. Bijna professioneel aangelegd door vrijwilligers van de ATB club. Zelfs houten bruggetjes zijn gemaakt bij stukken die anders ontoegankelijk zijn. Houtsnippers om het pad minder erosiegevoelig te maken, kunststof matten ingegraven bij steile stukken. Het is duidelijk dat hier een fanatieke club aan het werk is waar je respect voor kunt hebben. Paaltjes langs de route met het opschrift ‘ATB route’ geven het geheel een officieel aanzien.
Het is des te onbegrijpelijker dat de betrokken instanties waaronder de Provincie Noord-Holland deze club er niet eerder op heeft gewezen dat de route illegaal is en een vergunning nodig heeft om te blijven bestaan. Een groot deel van de route loopt door Grijs duingebied. Een habitat type dat in Europa ernstig bedreigd wordt en daarom streng beschermd is. De route is kilometers lang en zelfs al is het pad smal er gaat veel Grijs duin verloren.
Ons eerste bezoek
Begin 2013 zien we de route voor het eerst. We schrikken er van. Zeer professioneel aangelegd, maar wat een natuurschade. Het pad is hier en daar dwars door Duindoornstruweel gehakt, er zijn verkeerde opvulmaterialen gebruikt (houtsnippers), en soms een stuk duin afgegraven.
Door het ontbreken van hekken zie je nu al de sporen van de ATB’ers het duingebied ingaan, weg van de (illegale) route. Het kan dus altijd nog erger. Het meest Noordelijk deel van de route loopt door prachtig rustig duingebied. Dit is een deel wat zonder meer vergunningplichtig is, onbegrijpelijk dat de provincie al niet veel eerder is opgetreden. De vrijwilligers van de ATB club zijn zeker niet alleen verantwoordelijk, ze wisten waarschijnlijk ook niet beter.
Handhavingsverzoek.
Na het zien van de route doen we begin 2013 een handhavingsverzoek aan de provincie. Ambtenaren zien de route en concluderen dat hier een vergunning voor nodig is. Het gaat dan nog niet bepaald in sneltreinvaart, de aanvrager krijgt alle tijd. Het pad is in feite illegaal maar mag nog wel worden gebruikt.
De aanvraag.
In juli 2013 , een half jaar later, is de vergunningsaanvraag er eindelijk. Al die tijd is de ATB route in gebruik en krijgt steeds meer een definitief karakter. De provincie vraagt echter extra informatie aan, de aanvraag is op bepaalde punten te summier, zo ontbreekt bv. een goede beschrijving van de route en het aantal vierkante meters. Ondanks de late aanvraag en het ontbreken van informatie mag de route in gebruik blijven.
Ons tweede bezoek.
Eind 2013 willen we weer eens zien of de route wellicht al verbeterd is. Helaas wordt al meteen duidelijk dat de route alleen maar meer professioneel is geworden. Goed ingegraven kunststof matten bij steile hellingen maken het fietsen mogelijk. Hopen houtsnipper afval zorgen voor extra voeding voor het duin, zeer ongewenst want om de zo kenmerkende vegetatie in stand te houden moet de bodem relatief arm zijn.
Hoe verder.
We dringen bij de provincie in 2014 aan op snelle afhandeling. Eindelijk zijn in maart 2014 de gevraagde vergunningsgegevens binnen en kunnen we ze beoordelen (er is inmiddels een jaar verstreken) . Er is een flink verlies aan Grijs duin. Natuurbelang zal een juridische procedure starten als blijkt dat er toch een vergunning wordt gegeven voor de hele route. Zeker het noordelijk deel is wat ons betreft een ‘no-go’.
Wat vinden andere natuurorganisaties
Natuurmonumenten maar ook Stichting Duinbehoud reppen met geen woord over deze mountainbike route. Dat is des te vreemder als je weet dat Stichting Duinbehoud een vaste vertegenwoordiger heeft in Zandvoort. Hij moet toch op de hoogte zijn van deze route.
Mountainbiken, recreatieve behoefte.
Is een populaire sport, begrijpelijk dat je daarvoor graag in de duinen wilt zijn. Overal in Nederland worden routes geopend, vaak in prachtige natuurgebieden. Er is een recreatieve behoefte en er zijn dan ook in de omgeving al een aantal ATB routes aanwezig, zoals de ATB banen in Spaarnwoude en Noordwijk, en Iets verder weg de ATB route in de duinen van Schoorl.
is wil niet automatisch s duidelijk behoefte aan deze routes zodat een goed beleid hierin nu nog belangrijker is dan voorheen.
In ieder geval moet er altijd een goede natuurtoets worden uitgevoerd om de schade aan de natuur te inventariseren. Dat lijkt een open deur maar dit wordt lang niet altijd gedaan. De route in Zandvoort is hier een voorbeeld van.